Przejdź do zawartości

Mirów (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirów
wieś
Ilustracja
Widok miejscowości z Zamku Mirów
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

myszkowski

Gmina

Niegowa

Liczba ludności (2022)

184[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-320[3]

Tablice rejestracyjne

SMY

SIMC

0139206

Położenie na mapie gminy Niegowa
Mapa konturowa gminy Niegowa, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mirów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Mirów”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Mirów”
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego
Mapa konturowa powiatu myszkowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mirów”
Ziemia50°36′53″N 19°28′05″E/50,614722 19,468056[1]
Strona internetowa

Mirówwieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Miejscowość położona jest na Szlaku Orlich Gniazd, w obrębie Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych. Znajdują się w niej pozostałości XIV-wiecznego zamku. Obecnie zamek jest własnością prywatną w rękach rodziny Laseckich i prowadzone są prace wykopaliskowe oraz zabezpieczeniowe murów.

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i wymieniana jest od XIV wieku. W 1399 hereditas Mirow, 1446 villa Mirow sub castro, 1487 villa Myrow, 1489 Mÿrow villa, 1529 Mirowo[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Zamek w Mirowie.

Pierwsze wzmianki o miejscowości datowane są na XIII wiek. W tymże wieku Mirów jako osada obronna został zniszczony przez Tatarów. Miejscowość założona została na prawie polskim. W późniejszym okresie zbudowany został w niej murowany zamek przez Kazimierza Wielkiego[4].

W XIV wieku miejscowość staje się własnością Krystyna z Kozichgłów. W 1424 król polski Władysław Jagiełło na prośby Krystyna przenosi jego wsie leżące w ziemi krakowskiej: Choroń, Oltowiec, Mirów, Kotowice, Postawczowice, Jaworznik, Dupice, Żerkowice, Siamoszyce, Giebołtów, Kowalów i Kowalików z prawa polskiego na prawo średzkie[4].

Pod koniec XV wieku król polski Kazimierz IV Jagiellończyk podarował ją szlacheckiemu rodowi Myszkowskich, którzy rozbudowali zamek i przyczynili się do rozwoju miejscowości[5][6].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Między zamkiem w Mirowie a zamkiem w Bobolicach znajduje się pasmo skał wapiennych zwanych Mirowskimi Skałami, stanowiące atrakcyjny rejon wspinaczki sportowej. Znajduje się tu ponad 150 dróg wspinaczkowych, w większości ubezpieczonych ringami, o trudnościach od III do VI.5+. Wysokość skał waha się od 5 do 30 metrów. Ponieważ skały znajdują się na terenie prywatnym, wspinać się można tylko pod warunkiem akceptacji regulaminu, poświadczonej podpisem złożonym w "książce wyjść" dostępnej na terenie posesji sołtysa wsi Mirów.

  • 1986: Przyjaciel wesołego diabła; (reż. Jerzy Łukasiewicz) – jednym z plenerów jest zamek w Mirowie.
  • 1988: Pan samochodzik i praskie tajemnice; (reż. Kazimierz Tarnas) – jedna ze scen została nakręcona w zamku w Mirowie.
  • 1991: Nad rzeką, której nie ma; (reż. Andrzej Barański) – jedna ze scen w tym filmie została nakręcona przed ruinami zamku z widocznym charakterystycznym ostańcem obok[7].

Zobacz też: Mirów, Mirowo, Mirów Nowy, Mirów Stary, Mirówek

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81068
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 797 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Bukowski 2011 ↓.
  5. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. VI, hasło "Mirów". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1883. s. 498. [dostęp 2019-06-25].
  6. Historia Mirowa na stronie gminy Niegowa. [dostęp 2008-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-19)].
  7. Film Polski.PL: Nad rzeką której nie ma. 2010-01-01. [dostęp 2011-09-02]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]